Γράφει ο ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΠΕΖΑΣ
πρώην υφυπουργός Οικονομικών

ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, δείχνουν ότι η ύφεση διαμορφώθηκε στο 6,8% το 2011, πολύ υψηλότερα από τις αρχικές εκτιμήσεις του περυσινού Προϋπολογισμού που ήταν 3%, του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος που ήταν 3,5% και του φετινού Προϋπολογισμού που ήταν 5,5%. Τι αποδεικνύει αυτό; Ότι η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας έχει επιδεινωθεί και ότι δρομολογήθηκαν -χωρίς διαπραγμάτευση- πολιτικές που ήταν λανθασμένες ή ελλειμματικές, οι οποίες, σε συνδυασμό με την πανθομολογούμενη διαχειριστική ανεπάρκεια, βύθισαν τη χώρα, την οικονομία και την κοινωνία στο τέλμα.

ΟΛΑ έχουν καταρρεύσει και μαζί τους οι προσδοκίες της κοινωνίας για το αύριο. Αυτή την κατάσταση καλείται να διαχειρισθεί το πολιτικό σύστημα της χώρας και μάλιστα σε μια περίοδο που είναι πλήρως απαξιωμένο και που αυτά που συμβαίνουν δεν έχουν προηγούμενο στη σύγχρονη ελληνική πολιτική ιστορία.

ΕΥΚΟΛΕΣ «δήθεν λύσεις» δεν υπάρχουν. Η μόνη εναλλακτική, ρεαλιστική, αλλά ταυτόχρονα και δύσκολη λύση, είναι η άμεση εφαρμογή ενός όσο το δυνατόν πιο ολοκληρωμένου σχεδίου για την αντιμετώπιση της ύφεσης, την ανάκαμψη και την αναθέρμανση της οικονομίας καθώς και τον περιορισμό της ανεργίας που μαστίζει τη χώρα. Άλλη αξιόπιστη επιλογή δεν υπάρχει. Και σ’ αυτή τη λύση -τώρα πλέον- δεν είμαστε μόνοι. Όλο και περισσότεροι στην Ευρώπη μιλούν για την προτεραιότητα της ανάπτυξης, αφού η μονομερής λιτότητα απειλεί πια ολόκληρο τον ευρωπαϊκό Νότο και προκαλεί αντιδράσεις που μπορεί να προκαλέσουν κοινωνική έκρηξη.

Οι ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΟΙ στόχοι έχουν τεθεί και συγκεκριμένες πολιτικές δυνάμεις στη χώρα μας έχουν δεσμευθεί για την επιτυχία αυτών των στόχων, των βασικών πολιτικών του Προγράμματος Σταθεροποίησης και της εφαρμογής τους. Όμως, χωρίς ανάκαμψη και ανάπτυξη, ούτε αυτοί οι στόχοι θα επιτευχθούν, ούτε το χρέος -παρά το κούρεμα- θα καταστεί μακροχρόνια βιώσιμο και αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό από τους εταίρους μας. Είμαστε πολλοί που πιστεύουμε ότι θα χρειαστούν τροποποιήσεις του Προγράμματος και διαφορετικές βιώσιμες πολιτικές, ώστε να μην τεθεί σε κίνδυνο η επίτευξη των στόχων και οδηγηθούμε πάλι σε αδιέξοδο.

ΠΡΕΠΕΙ, επομένως, να μας δοθεί η δυνατότητα να διαπραγματευτούμε αναπτυξιακές πρωτοβουλίες. Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις δεν πρέπει να είναι αρνητικές ή να σιωπούν απέναντι σ’ αυτό το αίτημα και να ζητούν μόνο μέτρα λιτότητας. Τα μέτρα λιτότητας που επιβλήθηκαν παντού, οδηγούν σε ύφεση παντού. Πρέπει να αποδείξουν ότι πιστεύουν στην Ευρώπη της αλληλεγγύης και των ευρωπαϊκών ιδεωδών. Διαφορετικά, «να θυμόμαστε, όχι μόνο τα λόγια των εχθρών μας, αλλά και τη σιωπή των φίλων μας» (Martin Luther King).

(Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα REALnews, την Κυριακή 19.2.2012)