Γράφει ο ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΠΕΖΑΣ
πρώην υφυπουργός Οικονομικών

Η ΑΝΑΚΑΜΨΗ και η ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, σ’ αυτή την κρίσιμη συγκυρία, δεν είναι κάτι το γενικό και αόριστο. Ούτε μπορεί να προκύψει κάνοντας απλώς διαπιστώσεις ή καταγγέλλοντας αδιακρίτως τους πάντες και τα πάντα, γιατί η γενική καταγγελία δεν είναι πολιτική, είναι λαϊκίστικη πρακτική. Ο μοναδικός τρόπος να επιστρέψει η ανάπτυξη στη χώρα μας, είναι να υπάρξουν επενδύσεις από τον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα και σ’ αυτό πρέπει να δοθεί απόλυτη προτεραιότητα. Αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι, αν δεν υπάρξει ανάκαμψη το επόμενο διάστημα, η πτώση του βιοτικού επιπέδου -δηλαδή του πραγματικού διαθέσιμου εισοδήματος- θα πλησιάσει το 50% από το 2009 !

ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ το Δημόσιο, με εξαίρεση το ΕΣΠΑ, έχει πλέον πολύ περιορισμένες δυνατότητες για να συμβάλλει αποφασιστικά με επενδυτικά κεφάλαια μέσω του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων. Μπορεί, όμως, να βελτιώσει το θεσμικό πλαίσιο και να διαμορφώσει ένα ελκυστικό επενδυτικό και επιχειρηματικό περιβάλλον, ώστε να έλθουν Έλληνες και ξένοι επενδυτές. Να αντιμετωπίσει, δηλαδή, πιο αποτελεσματικά και πιο αποφασιστικά απ’ ό,τι στο παρελθόν τις «μόνιμες» ελληνικές παθογένειες, τη γραφειοκρατία που υποθάλπει τη διαφθορά, την υψηλή φορολογία και τις συχνές αλλαγές στη φορολογική νομοθεσία, την έλλειψη χωροταξικού σχεδιασμού λόγω των ατέρμονων διαδικασιών, τις απαράδεκτες καθυστερήσεις στην απονομή της Δικαιοσύνης, την δυσκίνητη δημόσια διοίκηση.

ΟΛΑ ΑΥΤΑ, βέβαια, είναι γνωστά και φαντάζουν ιδανικά και πολύ ωραία… για να γίνουν πραγματικότητα. Η διαφορά σε σχέση με το παρελθόν είναι ότι χρειαζόμαστε επειγόντως άμεσα αποτελέσματα. Η αντιμετώπιση των προβλημάτων αυτών, επομένως, πρέπει να έχει συγκεκριμένους στόχους και να συνδυαστεί και να επικεντρωθεί πάνω σε πολύ συγκεκριμένες δράσεις, που «φαίνεται από μακριά» ότι μπορούν να προχωρήσουν στη σημερινή συγκυρία.

Η ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗ και η επιτάχυνση των μεγάλων έργων υποδομής (οδικοί άξονες με παραχώρηση, μετρό κλπ), η μετατροπή των αεροδρομίων και των λιμανιών της χώρας σε πόλους τοπικής ανάπτυξης (υπάρχει το παράδειγμα του «Ελευθέριος Βενιζέλος»), μεγάλες επενδύσεις με σημαντικό οικονομικό και τεχνολογικό- ενεργειακό ενδιαφέρον, η αποκατάσταση της ρευστότητας -ιδιαίτερα για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις (οι οφειλές του Δημοσίου στην αγορά ανέρχονται σε περίπου 7 δις ευρώ- καθώς και οι αποκρατικοποιήσεις, όχι για τα έσοδα που θα κατευθυνθούν στην εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους (και τα οποία θα είναι τώρα σχετικά περιορισμένα) αλλά για την υποχρέωση των αγοραστών να υλοποιήσουν επενδύσεις, ώστε να πολλαπλασιαστεί το όφελος από την ιδιωτικοποίηση, είναι ορισμένες από αυτές τις δράσεις. Χρόνος για χάσιμο δεν υπάρχει.

(Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα REALnews, την Κυριακή 11.3.2012)