Γράφει ο ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΠΕΖΑΣ

πρώην υφυπουργός Οικονομικών

ΕΠΑΝΕΡΧΟΜΑΙ  στην  ανάπτυξη, που αποτελεί το μεγάλο ζητούμενο για τη χώρα μας σήμερα, ώστε να γίνει επανεκκίνηση της οικονομίας και να βγούμε από την  εθνική κατάθλιψη στην οποία έχουμε βυθιστεί. Θα είναι μεγάλο πολιτικό λάθος να καλλιεργήσουμε  την εντύπωση ότι η ανάπτυξη είναι μια υπόθεση που θα προκύψει αποκλειστικά  από έξωθεν βοήθεια, μέσω ειδικών αναπτυξιακών προγραμμάτων τύπου ΕΣΠΑ. Η ανάπτυξη, εκ των πραγμάτων, θα βασισθεί κυρίως στις ιδιωτικές επενδύσεις και σ’ αυτές πρέπει να δοθεί απόλυτη προτεραιότητα.
 

ΟΙ ΙΔΙΩΤΕΣ επενδυτές αντιλαμβάνονται τις μεγάλες δυνατότητες και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που έχει η πατρίδα μας, όπως το υψηλού επιπέδου ανθρώπινο δυναμικό, το υπέροχο κλίμα ή την κομβική γεωγραφική θέση που δημιουργεί προϋποθέσεις εξωστρέφειας. Δεν θέλουν, όμως,  κάθε προσπάθειά τους για να επενδύσουν  να αποτελεί μια μικρή ή μεγάλη περιπέτεια και ταλαιπωρία. Για να πάρουν τις αποφάσεις τους,  ζητούν να υπάρχουν και άλλες εξίσου σημαντικές προϋποθέσεις.

ΠΟΛΙΤΙΚΗ σταθερότητα και ασφάλεια, και όχι ακυβερνησία. Ξεκάθαρο και σταθερό φορολογικό περιβάλλον, που να μην αφήνει περιθώρια παρερμηνειών. Χαμηλή φορολογική επιβάρυνση και μειωμένες εργοδοτικές εισφορές. Καταπολέμηση της γραφειοκρατίας και της διαφθοράς στον δημόσιο τομέα. Δραστική απλοποίηση των διαδικασιών αδειοδότησης –τομέας στον οποίο έγιναν όντως  βελτιώσεις το τελευταίο διάστημα- και ταχεία απονομή της Δικαιοσύνης, ώστε να μην αισθάνονται έρμαια των συντεχνιών και των μεμονωμένων συμφερόντων. Απενοχοποίηση της επιχειρηματικότητας, του κέρδους και όλων των συναφών εννοιών, ώστε να μη νιώθουν ως στόχοι σ’ έναν ακήρυχτο πόλεμο. Η έννοια της επένδυσης, με τους κανόνες βέβαια που θέτει ένα συντεταγμένο κράτος, πρέπει να γίνει αποδεκτή σε μια κοινωνία που έχει επειγόντως ανάγκη από θέσεις εργασίας.

ΟΛΑ ΑΥΤΑ είναι δύσκολα, είναι όμως πράγματα που εμείς οι ίδιοι, ως κοινωνία και ως πολιτικό σύστημα, πρέπει να  υλοποιήσουμε.  Και να τα υλοποιήσουμε γρήγορα και όχι με τους ρυθμούς του παρελθόντος. Δεν θα μας έρθουν από τους ξένους. Πρέπει να αλλάξουμε εμείς, για να είμαστε έτοιμοι να υποδεχθούμε επενδύσεις και μαζί τους την ανάπτυξη. Μόνο εμείς οι ίδιοι μπορούμε να καλύψουμε αυτά που πολύ εύστοχα χαρακτηρίστηκαν ως «επικίνδυνα εθνικά μας ελλείμματα» και τα οποία δεν αντιμετωπίσαμε μέχρι τώρα: της ανταγωνιστικότητας στην οικονομία, της δημοκρατίας και της διαφάνειας στην πολιτική, της παιδείας στην πνευματική ζωή και την καθημερινότητα, της ασφάλειας στην κοινωνία. Όλα αυτά είναι αυτονόητα αλλού, αλλά δυστυχώς παραμένουν ακόμη αδιανόητα στην πατρίδα μας. Όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσουμε, τόσο περισσότερο αυξάνονται οι πιθανότητες για να έλθει  η «κάθαρση της ελληνικής τραγωδίας».