Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
 

Με τις διατάξεις του νομοσχεδίου που συζητούμε σήμερα, ενσωματώνονται στην ελληνική νομοθεσία συγκεκριμένες κοινοτικές οδηγίες για τις χρηματοπιστωτικές αγορές και ρυθμίζονται θέματα για τη λειτουργία του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.

Εκ των πραγμάτων λοιπόν, το περιεχόμενο αυτού του νομοσχεδίου, έχει άμεση σχέση με τις πρόσφατες εξελίξεις και σε αυτές θα αναφερθώ. Με τις αποφάσεις δηλαδή της Συνόδου Κορυφής των Βρυξελών και   του Euro group της 13^ης Δεκεμβρίου. Αποφάσεις, που διασφαλίζουν τη θέση της χώρας στο ευρώ και που ανοίγουν μια νέα σελίδα στην προσπάθεια για την έξοδο από την κρίση και την επανεκκίνηση της οικονομίας μας.

 Με τα 52,5 δισεκατομμύρια, που θα εκταμιευθούν μέχρι τα τέλη Μαρτίου, επιτεύχθηκε   ένας μεγάλος στόχος για τον οποίο η ελληνική κυβέρνηση εργάσθηκε με επιμονή αυτούς τους έξι μήνες ζωής της. Η Ελλάδα πήρε μια μεγάλη ανάσα και τελείωσε μια   δύσκολη περίοδος αγωνίας και αβεβαιότητας. Αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς.

Όπως δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει ότι ο στόχος επιτεύχθηκε κυρίως χάρη στις θυσίες του ελληνικού λαού, θυσίες που όλοι πλέον στην Ευρώπη αναγνωρίζουν και που θα πρέπει να πιάσουν τόπο για να είναι οι τελευταίες.

Το πρόσφατο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ασχολήθηκε με το μεγάλο θέμα της Τραπεζικής Ένωσης. Προχώρησε δηλαδή στην ίδρυση ενός ενιαίου εποπτικού Μηχανισμού, που θα μπει σε πλήρη λειτουργία από την 1^η Μαρτίου 2014, ώστε οι τράπεζες να ελέγχονται σε ευρωπαϊκό επίπεδο κατά τρόπο συντονισμένο.

Ο ενιαίος αυτός Μηχανισμός θα ανοίξει τον δρόμο για να χωριστούν οι τράπεζες από τα δημοσιονομικά των χωρών. Το χρέος των χωρών δεν θα μπορεί έτσι να παρασύρει τις τράπεζες, όπως στην περίπτωση της Ελλάδας, και από την άλλη μεριά η αποδυνάμωση των τραπεζών δεν θα μπορεί να παρασύρει τα δημοσιονομικά των κρατών – μελών, όπως στις περιπτώσεις της Ισπανίας και της Ιρλανδίας.

Αν συμβεί αυτό, τότε θα μπορούν οι τράπεζες, μελλοντικά, να ανακεφαλαιοποιούνται και να εξυγιαίνονται απ’ ευθείας από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης, τον ESM, και αυτό θα γίνεται χωρίς να επιβαρύνονται τα κράτη και το δημόσιο χρέος τους, χωρίς δηλαδή να επιβαρύνονται οι φορολογούμενοι.

Αυτό τον Μηχανισμό, είναι βέβαιο ότι θα τον ακολουθήσει στη συνέχεια ένας άλλος Μηχανισμός, ο Μηχανισμός Εγγύησης των Καταθέσεων.

Αν λοιπόν αυτοί οι σχεδιασμοί υλοποιηθούν, το όφελος τότε για τη χώρα μας θα είναι διπλό.

Αφενός μεν θα μπορούμε να ενταχθούμε στο νέο σύστημα, ώστε να μειωθεί και άλλο το χρέος μας κατά περίπου 50 δισεκατομμύρια ευρώ. Αφετέρου θα αισθάνεται απολύτως ασφαλής ο έλληνας καταθέτης, θα σταματήσει η εκροή καταθέσεων από τον ευρωπαϊκό Νότο στον ευρωπαϊκό Βορρά και θα μπορέσει να διευκολυνθεί ακόμη περισσότερο η ρευστότητα στην οικονομία μας.

Τι σημαίνουν πολιτικά όλα αυτά κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι και ποιο είναι το βασικό πολιτικό συμπέρασμα;

Σημαίνουν, ότι επιβραβεύθηκε μια συλλογική προσπάθεια και των τριών κομμάτων της κυβέρνησης. Το βασικό πολιτικό συμπέρασμα είναι, ότι δικαιώθηκε μια πολύ συγκεκριμένη στρατηγική των τριών κομμάτων της κυβέρνησης.

Η στρατηγική της διαπραγμάτευσης και όχι των μονομερών ενεργειών.

Η στρατηγική της ανάκτησης της αξιοπιστίας της χώρας, μέσα από την εφαρμογή αυτών για τα οποία είχαμε δεσμευθεί και όχι των απερίσκεπτων, επικίνδυνων και χωρίς ουσία «λεονταρισμών».

Η στρατηγική του να μείνουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση με πρόγραμμα προσαρμογής και όχι να φύγουμε από την Ευρωζώνη με μονομερείς ενέργειες.

 

Ακούω την κριτική που γίνεται για το νομοσχέδιο. Για την ελευθερία χωρίς όρια στην κυκλοφορία των κεφαλαίων, για την εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων στους κοινοτικούς θεσμούς κλπ. Κοιτάξτε κύριοι Συνάδελφοι. Δεν μπορεί να υπάρχει συνέχεια άρνηση. Εδώ πρόκειται για ενσωμάτωση στην ελληνική νομοθεσία κοινοτικών οδηγιών. Ή παρακολουθούμε τις εξελίξεις και συμμετέχουμε στις ευρωπαϊκές διεργασίες ή μένουμε θεατές και απομονωμένοι. Διαλέξτε…. Εμείς διαλέγουμε να παραμείνουμε στην Ευρώπη.

Πριν λίγες εβδομάδες κ. Συνάδελφοι της Αντιπολίτευσης, μας λέγατε ότι δεν θα πάρουμε τη δόση. Την πήραμε όμως και μάλιστα πήραμε πολύ περισσότερα απ’ όσα περιμέναμε.

Πριν λίγες ημέρες, υπονομεύατε την επαναγορά των ομολόγων χαρακτηρίζοντάς την σαν βλαπτική. Την αμφισβητείτε, ακόμη και μετά την επιτυχή ολοκλήρωσή της. Η επαναγορά όμως έγινε και οδήγησε στην αφαίρεση 20 δισεκατομμυρίων ευρώ από το δημόσιο χρέος μας.

Ισχυρίζεστε επίσης τώρα, ότι αυτά τα χρήματα δεν θα μείνουν στη χώρα, αλλά θα χρησιμοποιηθούν μόνο για να αποπληρώσουμε τους δανειστές μας και ότι η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών θα γίνει με αδιαφάνεια. Ούτε όμως σ’ αυτό θα επαληθευτείτε. Το 80% των χρημάτων, 40 δισεκατομμύρια ευρώ, θα μείνουν στην Ελλάδα και θα πάνε απ’ ευθείας στην οικονομία και η ανακεφαλαιοποίηση θα γίνει όχι για να σωθούν οι τραπεζίτες αλλά οι καταθέσεις των ελλήνων καταθετών και για να ενισχυθεί η ρευστότητα.

Τέλος, εξακολουθείτε ακόμη να «παίζετε» με το θέμα της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους. Προσέξτε λοιπόν τι ακριβώς συμβαίνει, και που είναι επικίνδυνο για τη χώρα!!

Την ώρα που το ίδιο το ΔΝΤ, αποδέχεται πλέον ότι το χρέος είναι βιώσιμο, γιατί αν δεν το αποδεχόταν δεν θα συνηγορούσε στην εκταμίευση των 52,5 δις. Την ώρα λοιπόν, που ακόμη και αυτοί που δημιούργησαν το πρόβλημα κάνουν πίσω, υπάρχουν στην Ελλάδα πολιτικές δυνάμεις που αμφισβητούν σε διεθνές επίπεδο τη βιωσιμότητα του χρέους μας.

Μα όλα αυτά, δεν κάνουν κακό στην κυβέρνηση ούτε αμφισβητούν τις επιτυχίες της. Κάνουν κακό στην ίδια τη χώρα και αμφισβητούν την εθνική προσπάθεια που βρίσκεται σε εξέλιξη.

Πίσω από αυτή την απίστευτη πολιτική μικροψυχία, κρύβεται η παντελής έλλειψη αξιόπιστης και ρεαλιστικής εναλλακτικής πρότασης. Η πλήρης άρνηση που υπάρχει, υπάρχει για να καλύπτει την απουσία θέσεων. Αυτό όμως λέγεται παραπλάνηση του ελληνικού λαού.

 

Διότι τι εννοεί ο ΣΥΡΙΖΑ, όταν μιλάει για μορατόριουμ στην πληρωμή του χρέους; Αυτό πού έγινε, η μείωση δηλαδή των επιτοκίων δανεισμού, η μετατόπιση τόκων και χρεολυσίων προς το μέλλον και η επιστροφή των κερδών των κεντρικών τραπεζών, δεν είναι μορατόριουμ στην πληρωμή του χρέους; Συμφωνημένο όμως και ασφαλές και όχι μονομερές και επικίνδυνο.

Τι εννοούν οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, όσοι έχουν απομείνει, όταν μιλούν για διαγραφή του επαχθούς χρέους; Αυτό που έγινε, με το PSI και τις τελευταίες αποφάσεις, και που οδήγησε σε διαγραφή χρέους 140 δις ευρώ συνολικά, περίπου 70% του ΑΕΠ, δεν είναι η μεγαλύτερη διαγραφή χρέους στην παγκόσμια ιστορία, χωρίς χρεοκοπία;

Τέλος, τι εννοεί ο ΣΥΡΙΖΑ με την πρότασή του για διεθνή διάσκεψη για το ελληνικό δημόσιο χρέος; Αυτό που γίνεται στα Euro group και τις Συνόδους Κορυφής, με τη συμμετοχή του ΔΝΤ, που εκπροσωπεί μια σειρά χώρες, δεν είναι στην ουσία κάθε φορά μια διεθνής διάσκεψη, για το ελληνικό πρόβλημα και την κρίση χρέους στην Ευρωζώνη;

Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Τώρα δίνεται στη χώρα η δυνατότητα να κάνει ένα νέο ξεκίνημα. Χρειάζονται επενδύσεις για να «ξεκλειδώσει» η ανάπτυξη και άμεσες πολιτικές πρωτοβουλίες, για να διασφαλιστεί η ανοχή και η αντοχή της κοινωνίας.

Και πρέπει όλοι, μα όλοι ανεξαιρέτως, να αναλάβουμε τις ευθύνες μας και να δουλέψουμε. Ακόμη και αυτοί που λειτουργούν κρυπτόμενοι πίσω από την κρίση. Θα πρέπει να βάλουν κάτω το κεφάλι και να δουλέψουν.

Σας ευχαριστώ.