Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,

Από την κυβέρνηση έχει γίνει ήδη μια μεγάλη προσπάθεια για να περάσουμε από την αναξιοπιστία στην αποτελεσματικότητα. Το κλίμα είναι σαφώς καλύτερο, απ’ ότι πριν λίγους μήνες.  Αυτό δεν μπορεί κανείς να το αμφισβητήσει και  αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό για την οικονομία.

  Το ερώτημα όμως που τίθεται, είναι αν μας ενδιαφέρει μόνο η αποκατάσταση της διεθνούς εικόνας της χώρας ή και η αποκατάσταση της κλονισμένης αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος απέναντι στους πολίτες; Νομίζω πως και το δεύτερο θα πρέπει να μας ενδιαφέρει, γιατί αλλιώς τίποτα δεν θα μπορέσει να προχωρήσει και θα εξακολουθούμε να είμαστε αποδυναμωμένοι εσωτερικά.

 Το πολιτικό σύστημα δεν μπορεί  να αποκτήσει και πάλι την αξιοπιστία του απέναντι στους πολίτες, αν – ιδιαίτερα  αυτή την περίοδο, που ζητούνται πάλι θυσίες- δεν δώσει σαφή και ξεκάθαρα δείγματα γραφής ότι περικόπτει δραστικά τη δημόσια σπατάλη.

Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας παρέδωσε το 2009 έναν κατάλογο 255 φορέων και οργανισμών του Δημοσίου που θα μπορούσαν να καταργηθούν ή να συγχωνευτούν. Πόσες από αυτές τις καταργήσεις- συγχωνεύσεις έχουν πραγματοποιηθεί  άραγε μέχρι σήμερα;

Πόσες Γενικές και Ειδικές Γραμματείες, νομικά πρόσωπα,  αυτοτελείς υπηρεσίες, αλλά και Συμβούλια και Επιτροπές αμειβόμενες,  έχει αυτό το κράτος;

Πόσοι κωδικοί δαπανών του δημοσίου και δραστηριότητες ζημιογόνων ΔΕΚΟ, μπορούν να περικοπούν χωρίς να θιγούν μισθοί,  συντάξεις και το κοινωνικό κράτος;

Πόσα μέλη Δ.Σ., σε φορείς και οργανισμούς του Δημοσίου ή του ευρύτερου δημόσιου τομέα, ακόμη και στις τράπεζες –οι οποίες θα ανακεφαλαιοποιηθούν με χρήματα που δανείζεται το ελληνικό κράτος-  έχουν σήμερα αμοιβές, συντάξεις και δεύτερες θέσεις, που δε συνάδουν με τη δύσκολη συγκυρία που διέρχεται η χώρα και η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού;

Δεν θέλω σε καμιά περίπτωση να κάνω εύκολη κριτική, ούτε θέλουμε να ισοπεδώσουμε τους πάντες και τα πάντα. Γνωρίζω πολύ καλά ότι η περικοπή της δημόσιας σπατάλης, δεν είναι εύκολο πράγμα σε μια χώρα στην οποία τα τελευταία χρόνια είχαμε  συνεχή διόγκωση του κράτους  και που το «παλαιό» δίνει μάχη χαρακωμάτων για να εμποδίσει το «καινούργιο» που αναγκαστικά έρχεται.

Το «παλαιό» είναι ο κρατισμός, ο λαϊκισμός, οι ακρότητες, η τεράστια γραφειοκρατία. Το «καινούργιο», είναι η κοινή λογική, ο υπεύθυνος πατριωτισμός,  η ανταγωνιστικότητα, το μικρό αλλά αποτελεσματικό κράτος.

Ευτυχώς η κυβέρνηση, με τις μέχρι τώρα κινήσεις της, δείχνει αποφασισμένη και  κινείται στην κατεύθυνση της κοινής λογικής.

Έχουν ήδη μειωθεί οι αποδοχές των Γενικών και Ειδικών Γραμματέων και των στελεχών της Αυτοδιοίκησης, ενώ το νομοσχέδιο που συζητούμε σήμερα οδηγεί σε περιστολή  δημοσίων δαπανών της τάξεως των 25 εκατ. ευρώ και έχει έναν ιδιαίτερα συμβολικό χαρακτήρα.

Επαναλαμβάνω λοιπόν, δεν θέλω σε καμία περίπτωση να κάνω  ανώδυνη κριτική, χρειάζεται όμως  μελέτη και υπεύθυνη προσέγγιση,  και όχι  αργοπορία. Σε έκτακτες συνθήκες, απαιτούνται έκτακτες λύσεις. Χρειαζόμαστε άμεσα έναν οδικό χάρτη –που να προσδιορίζει και τα όποια οφέλη  υπάρξουν-  για το μέρος εκείνο της δημοσιονομικής προσαρμογής  που θα επιτευχθεί  μέσα από τον περιορισμό της δημόσιας σπατάλης.

Έρχομαι τώρα κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι, σε επιμέρους παρατηρήσεις για ορισμένα από τα άρθρα του νομοσχεδίου.

Πρώτη παρατήρηση: Ο βασικός λόγος για τον οποίο δε λειτούργησαν στο παρελθόν οι υπηρεσιακές μονάδες της Γενικής Διεύθυνσης Δημοσιονομικών Ελέγχων  (ΓΔΔΕ) - έχει διαταχθεί μάλιστα και προκαταρκτική εξέταση από τον οικονομικό εισαγγελέα για  καθυστέρηση στην έναρξη λειτουργίας τους- ο λόγος δηλαδή για τον οποίο δεν εφαρμόστηκε ο ν.3492/2006, ήταν η έλλειψη εξειδικευμένου προσωπικού που να μπορεί να φέρει σε πέρας αυτούς τους ελέγχους.  Απ’ ότι θυμάμαι, ακόμη και ο  διαγωνισμός, με την ειδική διαδικασία που προβλέπει το άρθρ. 7 παρ.2 του νόμου, δεν έγινε ποτέ, παρότι υπήρξε η σχετική προετοιμασία.

Το πρόβλημα του προσωπικού θα το βρούμε και πάλι μπροστά μας, γιατί το προσωπικό του ΓΛτΚ, απ’ όπου θα μπορούσαν να γίνουν αποσπάσεις, έχει αποδεκατισθεί, μετατάξεις είναι δύσκολο να γίνουν και προσλήψεις νέου προσωπικού δε μπορούν να γίνουν.

Δεν ξέρω πως θα λύσετε αυτό το πρόβλημα, αλλά η παρ. 6 του άρθρου 1, αν δεν υπάρξει προσωπικό, αντιμετωπίζει μεν την κατάσταση ευνοϊκά για την Οικονομική Επιθεώρηση, αλλά  επί τους ουσίας δεν αλλάζει τίποτα.

 Μεταφέρει τους ελέγχους από την Οικονομική Επιθεώρηση στην ΓΔΔΕ, οι Οικονομικοί Επιθεωρητές όταν υπάρχουν νέες εντολές δεν θα  ξεκινούν τους ελέγχους για να τους διενεργήσει η ΓΔΔΕ, και η ΓΔΔΕ με τη σειρά της, δεν θα έχει προσωπικό για να τους προχωρήσει. Σε κάθε περίπτωση νομίζω πως θα ήταν καλύτερο να οριστεί ρητά μία  ημερομηνία που θα ξεκινήσουν τη λειτουργία τους οι υπηρεσιακές μονάδες της ΓΔΔΕ.

Δεύτερη παρατήρηση: Στο νόμο 3492 προβλεπόταν η Επιτροπή Αντιρρήσεων και η Επιτροπή Εποπτείας των Ελέγχων, που τώρα αντικαταστάθηκαν από την Επιτροπή Συντονισμού Ελέγχων (ΕΣΕΛ), η οποία έχει ουσιαστικά το σύνολο των αρμοδιοτήτων  δύο προηγούμενων.

Αυτό είναι κατ’ αρχήν ορθό.

Στην ΕΣΕΛ όμως που έχει τη δυνατότητα να θέτει υποθέσεις στο αρχείο, σύμφωνα με την παρ.4 του άρθρου 1, έχουν πλειοψηφία υπηρεσιακοί παράγοντες  της ΓΔΔΕ, που διενεργεί τους ελέγχους. Δηλαδή ο ίδιος ελέγχει, και ο ίδιος αποφασίζει  για το ποιές υποθέσεις θα πάνε στο αρχείο.

 Σίγουρα κάποιες υποθέσεις, που προκύπτουν από ανυπόστατες  καταγγελίες, θα πρέπει να υπάρχει η δυνατότητα να τίθενται το αρχείο. Όχι όμως από αυτούς που διενεργούν τους ελέγχους, και νομίζω ότι είναι αντιληπτό το γιατί. Θα πρέπει   επομένως να υπάρχει μια σχετική  αυτονομία  και ανεξαρτησία της ΕΣΕΛ από τη ΓΔΔΕ, ίσως με την πρόβλεψη να προεδρεύει της ΕΣΕΛ ένας δικαστικός ή ένας Νομικός Σύμβουλος του Κράτους,  όπως συμβαίνει σε άλλες  αντίστοιχες επιτροπές του Υπουργείου Οικονομικών.

 Τρίτη παρατήρηση: Ο εσωτερικός έλεγχος, έχει ως αντικείμενο την εκτίμηση και την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας και της επάρκειας των διοικητικών και  λειτουργικών ελέγχων που διενεργούνται στο εσωτερικό ενός φορέα.

Θα μου επιτρέψετε να πω, ότι   εδώ υποκρύπτεται μια σύγχυση ή μια επικάλυψη θα έλεγα αρμοδιοτήτων και εξουσιών, που μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στο μέλλον. Γιατί το λέω αυτό;

Γιατί ενώ το σχέδιο νόμου προβλέπει (αρθρ. 1 παρ.3), ότι οι μονάδες εσωτερικού ελέγχου συνιστώνται σε όλα τα Υπουργεία και υπάγονται απ’ ευθείας στον οικείο Υπουργό, λίγο πιο κάτω, στην παρ. 5 του ίδιου άρθρου, το νομοσχέδιο προβλέπει ότι  οι μονάδες εσωτερικού ελέγχου οφείλουν να ενημερώνουν τη ΓΔΔΕ, που υπάγεται στον Υπουργό Οικονομικών, για τα ευρήματα των ελέγχων τους. Δεν καταλαβαίνω γιατί  θα πρέπει  να υπάρχει αυτή η αλληλοεπικάλυψη, και  γιατί να ξοδεύουμε κάποιους τόνους χαρτί αλληλογραφίας για  αυτή την επιπλέον ενημέρωση;

 Τέταρτη παρατήρηση: Οι διαχειριστικοί έλεγχοι που διενεργεί η ΓΔΔΕ, δεν έχουν  σχέση με τους φορολογικούς ελέγχους φυσικών ή νομικών προσώπων.  Είναι όμως εξίσου σημαντικοί, γιατί με αυτούς ελέγχεται η διαχείριση κάθε δημόσιου υπολόγου,  δηλαδή κάθε προσώπου που διαχειρίζεται χρήματα, υλικά, τίτλους ή αξίες του δημοσίου, των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου κλπ. Από τους ελέγχους αυτούς, μπορούμε επομένως να διαπιστώνουμε παραλείψεις,  παρανομίες και φαινόμενα διαφθοράς στη  δημόσια διοίκηση, και να καταλογίζουμε τα αντίστοιχα ποσά στους υπαίτιους.

Το Υπουργείο Οικονομικών, απ’ ότι παρουσιάστηκε στα μέσα ενημέρωσης, σε συνέχεια παλαιότερων ρυθμίσεων για τον επαναπατρισμό κεφαλαίων, ετοιμάζει μια νέα ρύθμιση για τη νομιμοποίηση  γενικά (από το εσωτερικό ή το εξωτερικό), καταθέσεων και άλλων περιουσιακών στοιχείων, που δε δικαιολογούνται από τα εισοδήματα που έχουν δηλωθεί. Θα προβλέπεται προφανώς η κατ’ αποκοπή φορολόγηση με έναν συντελεστή, εφόσον τα εισοδήματα αυτά δηλωθούν   εκ των υστέρων.

Τη διάταξη βέβαια αυτή –που καταρχήν είναι ρεαλιστική-  θα τη δούμε, αν έλθει και όταν έλθει για ψήφιση. Εκείνο όμως που εγώ θέλω να επισημάνω από τώρα, είναι ότι μια τέτοια ρύθμιση δεν μπορεί και δεν πρέπει να περιλαμβάνει πολιτικά πρόσωπα. Όπως επίσης, δεν μπορεί και δεν πρέπει να περιλαμβάνει τους  δημόσιους λειτουργούς.

Ο δημόσιος υπάλληλος που έχει υπεξαιρέσει δημόσιο χρήμα, δεν μπορεί να αμνηστεύεται κ. Υπουργέ πληρώνοντας για τα ποσά αυτά φόρο. Τα χρήματα αυτά δεν μπορεί απλά να φορολογούνται, γιατί τότε ξεπλένονται. Τα χρήματα αυτά δεν είναι αποκρυβέντα εισοδήματα για να φορολογηθούν. Τέτοιας προέλευσης χρήματα είναι προϊόντα εγκληματικών πράξεων και  πρέπει  να δημεύονται στο σύνολό τους.

Σας ευχαριστώ.